මගුල් පෝරුව තව දුරයි ...

ඇය  .. මගෙයි 
මම .. ඇයගෙමයි ..
අපි 
දිකින හීන ..
එළිවෙන තුරා .. විතරමයි..
ඔරලෝසුවේ කටු අතර 
දින පොතේ පිටු අතර 
දියව යයි....
කල වයස...
කතරකට වහින වැසි 
නොම වහින හැටි 
මහා උන්ගේ 
හිත්  වලට..
ගල් වෙච්ච හිත් 
උන්ගේ .. යාන්තමට .. තෙත් 
නොවෙන කම්..
මගුල් පෝරුව  
තව දුරයි ...

ගල් ගසා මරාපන් ඒ වෙසගනව ..

ගල් ගසා

මරාපන්
ඒ
වෙසගනව ..
මොර ගසති
සුදනෝ ... එක සීරුවට
'කිසි පවක්  නොකළේ යැයි'
සිතන
උන්
පොරකමින්
තෝරති .. හොද රවුම් ගල්
අමතකව ඇත
උන්ට
හෙට දිනේ
ඒ ගල්  ගෙඩිම
වදින බව
උන්ගේ
ඔළුවලටම ....
උන් වගේම
තව
උන්ගෙන් ....

ආදරය සොයනා...

සීතලට හැකිලිච්ච සිත තවම 

තියෙනා ...

සිත ලගින් ඉගිලිච්ච නුබව සිත 

සොයනා ..

තනිවෙච්ච දින ගණන 

අමතකව තිබුණා ...

පරවෙච්ච පෙති අතර 

ආදරය සොයනා  ...

හිස් ගෙඩියේ

වතුර වෙනුවට 
උණ්ඩ 
ඊට පස්සේ 
ගැලවෙන තරු පටි ...
කිරිපිටි 
එක්ක දොරේ ගලන 
ජාති ආලය ...
අන්තවාදය ...
තලලා පොඩි 
කරන මල් කැකුළු ..
ලාබෙටම විකිනෙන ..
බල්ලොත් නගින 
පෝරුව ළඟ 
ඉකිබිදින 
පිල්ලේ - මර්වින් 
වැඩි පඩි නැතත් 
දුර දුවන් යාල් දේවි 
හිත ළඟ ඉදන් 
අහස අල්ලන්න 
විනාඩි විස්සෙන් යන්න .. අධි වේගේ 
කණ ලඟින් පියාබන 
වෙඩි උණ්ඩ 
බස් නැතත් 
සුදු වෑන්  ඇත යන්න ..
මේ ඔක්කොම 
හිර කරන් 
මගේ හිස් ගෙඩියේ 
නිදමි මම ..තුරුළු කරගෙන 
දේශ ප්‍රේමය ....  

නොතේරෙන බව උබව

වැස්ස 
ඇති තරම් 
හඩන්න  ...
පොළොවට  දැනෙන්න ..
කවදම හරි දවසක 
උබටම තේරුම් යාවි 
උබ කොච්චර හැඩුවත්  
නොතේරෙන බව උබව 
උබ ලඟම 
ඉන්න 
අහසට .....

අනේ මේ හරක් රැල ......

පා ගමන් 
එන කල 
මගදී දැක 
අම්බලමේ පිනාලව 
එලව එලවා 
අනිති
අනේ මේ 
හරක් රැල .......

ජීවිතය ලිස්සන බව .....

සුදෝ සුදු 
හිම මත 
අඩිය තිය තිය සීරුවට 
අවිදයන විට ...
පසක් විය මට ලස්සන යුරෝපයේද 
ජීවිතය 
ලිස්සන බව ..
දමා තිබුනත් .. මිල අධික 
සපත්තු දෙපයට ....