දෙනෝ දාහක්
එක පොදියේ ...
එත් මට මහා තනිකමක් දැනෙනෙවා
අම්මේ ...
හිතට වද දෙන ..
නින්ද නැති මේ රෑ..
උනුහුමට ගුලි වෙන්න
අම්මේ නුබේ තුරුලේ ...
තවම මම ආසයි ..
මුළු ගතේ විරියෙන්..
වැළඳගෙන .
මට නේද වැඩියෙන් ආදරේ ...
අහන්න
මම තවම ආසයි ..
වලංගු නැති හිත
දඩබ්බර කම් කරද්දී .
මහා හයියෙන් කෑගසන ..
නුබේ කටහඩ
අහන් ඉන්න
තවම මම ආසයි ...
මේ රෑ අහසේ සඳක් වී
මට පේනවද?
හමා එන මැද සුළඟ වී නුබ එනවාද?
අම්මේ මගේ ළඟ තනියට?
මම තවම ආසයි
තුරලටම වී ඉන්න ...
ප.ලි .:- ඈත රටකට වෙලා ඉද්දි, අම්මාව ගොඩක් මතක් වෙනවා, ළඟ ඉන්නවට වඩා වැඩියෙන් දැනෙනවා.. , එහෙම දැනෙද්දී , ඇස් දෙකෙන් නෙවෙයි , හිතෙන් මම අඩනවා..
No comments:
Post a Comment